គោលការណ៍នៃការថតរូប photoacoustic
Photoacoustic Imaging (PAI) គឺជាបច្ចេកទេសរូបភាពវេជ្ជសាស្រ្តដែលរួមបញ្ចូលគ្នាអុបទិកនិងសូរស័ព្ទដើម្បីបង្កើតសញ្ញា ultrasonic ដោយប្រើអន្តរកម្មនៃពន្លឺជាមួយជាលិកា ដើម្បីទទួលបានរូបភាពជាលិកាដែលមានគុណភាពបង្ហាញខ្ពស់។ វាត្រូវបានគេប្រើយ៉ាងទូលំទូលាយក្នុងវិស័យជីវវេជ្ជសាស្ត្រ ជាពិសេសក្នុងការរកឃើញដុំសាច់ ការថតសរសៃឈាម ថតរូបភាពស្បែក និងផ្នែកផ្សេងៗទៀត។
គោលការណ៍៖
1. ការស្រូបយកពន្លឺ និងការពង្រីកកំដៅ៖ - ការថតរូបភាពដោយប្រើឥទ្ធិពលកម្ដៅដែលផលិតដោយការស្រូបពន្លឺ។ ម៉ូលេគុលសារធាតុពណ៌នៅក្នុងជាលិកា (ឧ. អេម៉ូក្លូប៊ីន មេឡានីន) ស្រូបសារធាតុហ្វូតុង (ជាធម្មតាពន្លឺជិតអ៊ីនហ្វ្រារ៉េដ) ដែលត្រូវបានបំប្លែងទៅជាថាមពលកំដៅ ដែលបណ្តាលឱ្យសីតុណ្ហភាពក្នុងតំបន់កើនឡើង។
2. ការពង្រីកកំដៅបណ្តាលឱ្យអ៊ុលត្រាសោនៈ - ការកើនឡើងសីតុណ្ហភាពនាំទៅដល់ការពង្រីកកំដៅតូចៗនៃជាលិកា ដែលបង្កើតរលកសម្ពាធ (ឧ. អ៊ុលត្រាសោន)។
3. ការរកឃើញដោយអ៊ុលត្រាសោនៈ – រលកអ៊ុលត្រាសោនដែលបានបង្កើតរីករាលដាលនៅក្នុងជាលិកា ហើយសញ្ញាទាំងនេះត្រូវបានទទួល និងកត់ត្រាជាបន្តបន្ទាប់ដោយឧបករណ៍ចាប់សញ្ញា ultrasonic (ដូចជាការស៊ើបអង្កេត ultrasonic) ។
4. ការកសាងរូបភាពឡើងវិញ៖ សញ្ញាអ៊ុលត្រាសោនដែលប្រមូលបានត្រូវបានគណនា និងដំណើរការដើម្បីបង្កើតរចនាសម្ព័ន្ធ និងរូបភាពមុខងារនៃជាលិកាឡើងវិញ ដែលអាចផ្តល់នូវលក្ខណៈស្រូបយកអុបទិកនៃជាលិកា។ គុណសម្បត្តិនៃការថតរូបភាពតាមសូរស័ព្ទ៖ កម្រិតពណ៌ខ្ពស់៖ ការថតរូបភាពតាមសូរស័ព្ទពឹងផ្អែកលើលក្ខណៈនៃការស្រូបពន្លឺនៃជាលិកា ហើយជាលិកាផ្សេងៗ (ដូចជា ឈាម ខ្លាញ់ សាច់ដុំ។ល។) មានសមត្ថភាពស្រូបពន្លឺខុសៗគ្នា ដូច្នេះវាអាចផ្តល់រូបភាពកម្រិតពណ៌ខ្ពស់។ គុណភាពបង្ហាញខ្ពស់៖ ដោយប្រើភាពច្បាស់នៃទំហំខ្ពស់នៃអ៊ុលត្រាសោ ការថតរូបភាពអាចសម្រេចបាននូវភាពត្រឹមត្រូវនៃរូបភាពមីលីម៉ែត្រ ឬសូម្បីតែអនុមីលីម៉ែត្រ។ មិនរាតត្បាត៖ ការថតរូបភាពតាមសូរស័ព្ទគឺមិនមានការរាតត្បាតទេ ពន្លឺ និងសំឡេងនឹងមិនបណ្តាលឱ្យខូចខាតជាលិកា ស័ក្តិសមបំផុតសម្រាប់ការវិនិច្ឆ័យវេជ្ជសាស្ត្ររបស់មនុស្ស។ សមត្ថភាពថតរូបភាពជម្រៅ៖ បើធៀបនឹងការថតរូបអុបទិកបែបបុរាណ ការថតរូបថតរូបអាចជ្រាបចូលក្រោមស្បែកច្រើនសង់ទីម៉ែត្រ ដែលស័ក្តិសមសម្រាប់ការថតរូបជាលិកាជ្រៅ។
កម្មវិធី៖
1. ការថតរូបភាពតាមសរសៃឈាម៖ - ការថតរូបភាពអាចរកឃើញនូវលក្ខណៈសម្បត្តិស្រូបយកពន្លឺនៃអេម៉ូក្លូប៊ីនក្នុងឈាម ដូច្នេះវាអាចបង្ហាញយ៉ាងត្រឹមត្រូវនូវរចនាសម្ព័ន្ធ និងស្ថានភាពអុកស៊ីហ្សែននៃសរសៃឈាមសម្រាប់តាមដាន microcirculation និងវិនិច្ឆ័យជំងឺ។
2. ការរកឃើញដុំសាច់៖ – Angiogenesis នៅក្នុងជាលិកាដុំសាច់ជាធម្មតាមានច្រើន ហើយការថតរូបភាពអាចជួយឱ្យរកឃើញដុំសាច់មុនដំបូងដោយការរកឃើញភាពមិនធម្មតានៃរចនាសម្ព័ន្ធសរសៃឈាម។
3. ការថតរូបភាពតាមមុខងារ៖ - ការថតរូបភាពតាមបែប Photoacoustic អាចវាយតម្លៃការផ្គត់ផ្គង់អុកស៊ីសែននៃជាលិកា ដោយរកឃើញកំហាប់អុកស៊ីហ្សែន និង deoxyhemoglobin នៅក្នុងជាលិកា ដែលមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ការត្រួតពិនិត្យមុខងារនៃជំងឺដូចជា មហារីក និងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។
4. ការថតរូបភាពស្បែក៖ - ដោយសារការថតរូបភាពតាមសូរស័ព្ទមានភាពរសើបខ្លាំងចំពោះជាលិការលើផ្ទៃ វាស័ក្តិសមសម្រាប់ការរកឃើញជំងឺមហារីកស្បែកដំបូង និងការវិភាគលើភាពមិនធម្មតានៃស្បែក។
5. ការថតរូបភាពខួរក្បាល៖ ការថតរូបភាពអាចទទួលបានព័ត៌មានលំហូរឈាមខួរក្បាលក្នុងលក្ខណៈមិនរាតត្បាតសម្រាប់ការសិក្សាអំពីជំងឺខួរក្បាលដូចជា ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និងជំងឺឆ្កួតជ្រូក។
បញ្ហាប្រឈម និងទិសដៅអភិវឌ្ឍន៍នៃការថតរូប photoacoustic៖
ប្រភពពន្លឺការជ្រើសរើស៖ ការជ្រៀតចូលពន្លឺនៃប្រវែងរលកផ្សេងគ្នាគឺខុសគ្នា របៀបជ្រើសរើសដំណោះស្រាយសមតុល្យរលកប្រវែងត្រឹមត្រូវ និងជម្រៅជ្រៀតចូលគឺជាបញ្ហាប្រឈមមួយ។ ដំណើរការសញ្ញា៖ ការទិញ និងដំណើរការសញ្ញា ultrasonic ត្រូវការក្បួនដោះស្រាយដែលមានល្បឿនលឿន និងត្រឹមត្រូវ ហើយការអភិវឌ្ឍន៍នៃបច្ចេកវិទ្យាបង្កើតរូបភាពឡើងវិញក៏មានសារៈសំខាន់ផងដែរ។ ការថតរូបពហុទម្រង់៖ ការថតរូបថតរូបអាចត្រូវបានរួមបញ្ចូលជាមួយនឹងវិធីថតរូបផ្សេងទៀត (ដូចជា MRI, CT, ការថតរូបអ៊ុលត្រាសោន) ដើម្បីផ្តល់ព័ត៌មានជីវសាស្ត្រកាន់តែទូលំទូលាយ។
Photoacoustic imaging គឺជាបច្ចេកវិទ្យារូបភាពជីវវេជ្ជសាស្ត្រថ្មី និងពហុមុខងារ ដែលមានលក្ខណៈផ្ទុយគ្នាខ្ពស់ គុណភាពបង្ហាញខ្ពស់ និងមិនរាតត្បាត។ ជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍នៃបច្ចេកវិទ្យា ការថតរូបភាពតាមបែប photoacoustic មានការរំពឹងទុកយ៉ាងទូលំទូលាយក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យវេជ្ជសាស្ត្រ ការស្រាវជ្រាវជីវវិទ្យាមូលដ្ឋាន ការអភិវឌ្ឍន៍ថ្នាំ និងវិស័យផ្សេងៗទៀត។
ពេលវេលាបង្ហោះ៖ ថ្ងៃទី ២៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៤